تحقق بخشی رهیافت حکمروایی شایسته شهری در توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر بهشهر)

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رباط کریم،ایران

2 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،ایران

3 دانشجوی دکترا رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد واحد نور، نور،ایران

چکیده

امروزه مشخص شده است که حل مشکلات شهری با اصلاح رویکردهای سنتی مدیریتی و استفاده از رهیافت‌های نوین مدیریتی امکان‌پذیر است، که در این میان حکمروایی شایسته شهری می‌تواند در روند توسعه شهری و بهبود سکونتگاههای شهری نقش مهم و تعیین کننده ایفا نماید. در این راستا، هدف تحقیق حاضر، شناسایی و تبین نقش و تأثیر حکمروایی شایسته در توسعه پایدار شهر بهشهر می‌باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعات دقیق کتابخانه‌ای و استفاده از اسناد و مدارک و پیمایش صورت گرفت. حجم جامعه آماری با توجه جمعیت محدوده مورد مطالعه (157097) برابر با 385 نفر، از طریق فرمول کوکران محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها بسته به ماهیت متغیرها از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، رابطه مثبت و معناداری میان حکمروایی شایسته شهری و توسعه پایدار شهری از نظر پاسخگویان برقرار است. بنابراین پیشنهاد می گردد مدیران شهر بهشهر به جایگاه و اهمیت رهیافت حکمروایی شایسته شهری و تأثیرات آن در دستیابی به توسعه پایدار ارج دهند و بازنگری های اساسی در الگوی رایج حکمروایی محدوده خود، ایجاد نمایند.

کلیدواژه‌ها

فصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس

دوره 10، شماره 37
پاییز 1397
صفحه 7-25

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار